Nu durf ik afspraken af te zeggen

Ik ben een alleenstaande vrouw van 40 jaar. Ik heb complexe PTSS ontstaan door vroeg kinderlijke traumatisering.

Ik ben 11 jaar gepest en heb daardoor een trauma opgelopen om in groepen deel te nemen. In ben hiervoor in behandeling gegaan bij TRTC (Top Referent Trauma Center) daar ben ik in behandeling voor mijn PTSS. Bij TRTC krijg je veel groepstherapie. Daar heb ik leren omgaan met mijn spanning en mijn triggers

Ik had al veel over WRAP gehoord. Mijn behandelaar stond daar sceptisch tegen over maar in goed overleg had ik voor mezelf besloten om aan de WRAP training deel te gaan nemen.

Nu durf ik afspraken af te zeggen als ik me niet goed voel.

Als ik terug kijk naar de WRAP heb ik het meeste gehad aan stil staan bij mezelf `wat heb ik op dit moment nodig` wat iedere week tijdens de bijeenkomsten terug kwam.

Een voorbeeld: als ik bij veel activiteiten of dingen die me spanning opleveren bezig ben. Zet ik mezelf letterlijk stil wat `voel` ik nu en wat heb ik `nu` nodig. Dat is dat ik bijvoorbeeld mezelf moe voel, rust, eten of een luisterend oor nodig heb. Voor de WRAP training zou ik door zijn gegaan

De WRAP heeft mij geholpen om beter contact te hebben met mijn gevoel en echte behoeftes. Nu ik me daar meer bewust van ben zorg ik beter voor mezelf door bijvoorbeeld mijn grenzen aan te geven i.p.v. door te blijven denderen. Vroeger dacht ik dat dingen verplicht waren en moest doen. Dan deed ik ze ook zonder stil te staan wat ik zelf nodig had. Bijvoorbeeld veel afspraken hebben terwijl ik ziek was of te moe was en niks afzeggen. Nu probeer ik afspraken af te zeggen als ik echt ziek ben.

Werken in een groep

Ondanks dat ik trauma`s had in groepen voelde ik me tijdens de WRAP wel veilig. Iedereen ging netjes en respectvol met elkaar om. De groep bestond uit mensen met allemaal een andere achtergrond. Iedereen was betrokken naar elkaar. de sfeer in de groep voelde voor mij goed waardoor ik me gelijkwaardig en veilig voelde.