Ervaringsverhalen

Ervaringsverhaal 1;
Ik kwam naar de Wederik voor een time-out. Ik kwam van een andere crisisafdeling waar ik al een aantal maanden opgenomen was. Op de plek waar ik verbleef liep ik erg vast. Het contact was verstoord geraakt en het aantal incidenten was toegenomen. Dit zorgde ervoor dat ik, maar ook het team, niet meer zo goed wist wat te doen.
Toen kwam dus het besluit dat ik voor 3 weken naar de Wederik zou gaan. In eerste instantie was ik het hier niet mee eens en verwachtte ik niet dat het me wat zou opleveren.
Doordat het team van de Wederik mij niet kende en dus ook nog niets met mij hadden meegemaakt hadden zij een frisse blik. Ze dachten mee in wat mij zou kunnen helpen en hier kwamen ook nieuwe ideeën uit.
Wat ik fijn vond aan de Wederik waren de zaakwaarnemers en de procesbegeleiders. Dit heeft mij erg geholpen om oplossingen te bedenken en aan opdrachten te werken. Doordat er vaste aanspreekpunten waren voelde ik mij erg gehoord. Nog iets wat ik erg fijn vond was de structuur. Er was een goed gevuld dagprogramma wat voor veel afleiding zorgde. En de rustige omgeving werkte ook mee aan een wat rustiger hoofd.
Zelf vond ik het lastig om op het moment dat er veel spanning was dit aan te geven. Ik merkte dat de begeleiders hier heel goed mee omgingen. Ze probeerde veiligheid te bieden, afleiding te geven en op het moment dat het fout was gegaan stonden ze alsnog voor mij klaar.
Na drie weken ben ik terug gegaan naar de kliniek waar ik vandaan kwam. Hier heb ik alle ideeën, oplossingen en middelen die ik samen met de Wederik bedacht had aan kunnen geven en vervolgens toe kunnen passen.
Ik heb dankzij de Wederik het contact met het team kunnen herstellen en mijn rust kunnen pakken. Alles gaat met pieken en dalen en ik hoop dat ik door de 3 weken op de Wederik een duwtje in mijn rug heb gekregen om weer omhoog te gaan.

Ervaringsverhaal 2;
Voordat ik op de Wederik kwam voelde ik mijzelf hopeloos. Thuis ging het slecht, ik hield het niet meer vol op school en ik zag helemaal geen toekomst meer voor mijzelf. Ik wilde niet meer leven en deed mijzelf pijn.
Via het ziekenhuis werd ik doorverwezen naar de GGzE. Toen ik op gesprek kwam vonden ze dat ik moest worden opgenomen op de Wederik.
Wat ik fijn vond aan de Wederik was het dagschema, dat mij weer structuur gaf. En dat er altijd iemand aanwezig was om te praten als je het moeilijk had, of iets met je kon doen zoals een spelletje om je gedachten even te kunnen verzetten.
Ik vond het vaak wel moeilijk om de begeleiding te geloven als ze zeiden dat ze mij met iets konden helpen, of dat het ooit ook weer beter met me zal gaan. Toch heb ik mij op de Wederik wel veilig gevoeld en ben ik weer tot rust kunnen komen.
Na de Wederik ben ik naar de Schakel gegaan, dat was eerst echt een hele enge stap voor mij, maar wel een goede. Hier kan ik weer verder werken aan mijzelf.
Nu ongeveer een jaar later besef ik zelf dat het echt beter word, als je hulp aanvaard, veel praat, hard werkt en jezelf de tijd geeft om dat allemaal op je eigen tempo te kunnen doen.
Met vallen en opstaan, niet alles gaat meteen goed, maar dat hoeft ook niet.

Ervaringsverhaal 3;
Ik ben toen ik 17 was naar de Wederik gekomen vanwege een psychose. De eerste dagen zat ik hier nog volop in. De leiding was heel behulpzaam en betrokken en dit heeft ook zeker geholpen bij mijn herstel. Naarmate het beter ging was de leiding er ook om af en toe een spelletje met me te spelen of televisie te kijken, zo voelde ik me ook minder alleen. Ik had regelmatig gesprekken om te kijken hoe het ging, en kreeg de juiste medicatie om weer beter te worden. Na een aantal weken mocht ik weer naar huis. Echter ben ik een aantal maanden teruggekomen naar de Wederik vanwege een andere crisis. Vanuit daar ben ik toen doorgestroomd naar een andere (open) afdeling op hetzelfde terrein, waar ik nu woon. Ik ben het team van de Wederik heel dankbaar voor de goede hulp!