Medewerker Woenselse Poort leefde zijn droom, maar nekklem door bewoner maakte daar een einde aan

EINDHOVEN - Als kind fietste hij wel eens langs landgoed De Grote Beek en wist hij het zeker: hier wilde hij later mensen helpen. Die droom kwam uit maar werd verstoord toen hij in een kliniek op het terrein werd aangevallen door een cliënt.

Dominique Elshout 16-04-24, 19:46 Bron: ED

Licht aangedaan zit de nu 42-jarige Eindhovense medewerker van De Woenselse Poort dinsdag in de rechtbank in Den Bosch, als slachtoffer van de gebeurtenissen in de forensische kliniek op 19 juni vorig jaar. Hij had nicotinespray gegeven aan een 56-jarige bewoner van de kliniek, een man die sinds 1992 verplicht in tbs-klinieken verblijft en kampt met schizofrenie en psychoses.

Toen de man de spray teruggaf, leek het alsof hij zijn hulpverlener wilde omhelzen. De twee kenden elkaar al een jaar of vijf en hadden een band. Maar de verwachte omhelzing kwam er niet. De medewerker werd volgens twee collega’s die erbij waren in een nekklem gepakt. De bewoner van de kliniek drukte hem ook een vinger in het oog en riep volgens de getuigen: ‘Ik vermoord je.’

De bewoner was niet in de Bossche rechtszaal, maar zijn advocaat Aram Sprey ontkende namens hem de nekklem en de bedreiging. Gezien de getuigen die erbij waren, twijfelde officier van justitie Simone van Keulen er niet aan dat het allemaal wel degelijk gebeurd was. De hamvraag was: welke straf leg je op aan iemand die meer dan de helft van zijn leven al vastzit in klinieken.

De man krijgt geen behandeling meer, al ruim drie decennia stellen deskundigen steeds opnieuw vast dat hij gezien zijn stoornissen niet de vrije samenleving in kan. Hij komt nooit meer vrij. Wat voegt een gevangenisstraf dan nog toe, vroeg de officier zich hardop af. Toch eiste ze zes weken cel. ,,Om het signaal af te geven dat het gedrag van meneer echt niet getolereerd wordt. Het Openbaar Ministerie tilt zwaar aan geweld tegen hulpverleners.”

Mededogen en vergeven

De advocaat vroeg de rechtbank om de dader wel schuldig te verklaren, maar geen straf te geven. In de gevangenis zou de man een gevaar voor anderen kunnen zijn en hij heeft een kliniek als omgeving nodig. Omdat de man na de gebeurtenissen is overgeplaatst naar een strenger beveiligde afdeling waar hij zware medicijnen krijgt, voelt hij al dat hij in de fout is gegaan, betoogde de advocaat. De man had ook nooit eerder ‘in zijn lange tbs-loopbaan’ geweld gebruikt.

De medewerker van de kliniek vertelde de rechters wat het incident met hem had gedaan. Aan de worsteling had hij een litteken zijn gezicht overgehouden en mentaal had hij het zwaar. Hij meldde zich ziek, is in behandeling bij een psycholoog en nog niet terug aan het werk. ,,Maar het gevoel van mededogen en vergeven heb ik weer terug.”